#tender

Vocaal ensemble HYOID en Kaaitheater artist-in-residence Benjamin Vandewalle gaan aan de slag met Indianerlieder (1972) van Karlheinz Stockhausen, een iconische maar zelden uitgevoerd werk. Ze creëren een totaalervaring die de vitaliteit en tijdloosheid van Stockhausens muziek wil openbaren. Ze stappen af van de originele scenografie, en geven het publiek een plek middenin het driedimensionale ritueel.

Dit eerste deel – in blauw – van Ligia Lewis’ triptiek rond affect en belichaming, rond ras en representatie, staat in het teken van droefheid. Op meticuleuze wijze schept ze een hybride lichaam op scène, dat zich in een constante staat van flux bevindt. Naar het einde toe transformeert het lichaam tot niets meer dan een mond en een onverbiddelijke schreeuw. Via dit onstabiele personage onderzoekt Lewis in dit werk kwesties als ras, auteurschap, gender en rouw. 

De Franse choreograaf en filosoof Noé Soulier is ervan overtuigd dat kijken naar dans even creatief is als het dansen zelf. In deze nieuwste creatie voert hij naast zes dansers ook twee percussionisten op. De drumgeluiden voegen komma’s en punten toe, punctueren of pauzeren een bewegingsreeks, of laten een actie opnieuw beginnen. Soulier waagt zich op de grens van een uiterst precies dansschriftuur en pure improvisatie! 

Dans en choreografie laten sporen na in het lichaam. Vaak fysiek en concreet: de ontwikkeling van spieren, het trauma van een blessure. Maar ook de herhaling van, en de herinnering aan bewegingen laten hun sporen na. Zo blijven choreografieën uit het verleden nazinderen in het lichaam van de danser. In de solo Body of Work gaat Daniel Linehan bij zichzelf op zoek naar die sporen.

Samen met de componist en performer Matteo Fargion waagt Mette Edvardsen zich aan het operagenre, een genre dat ze allebei al lang wilden aanpakken. De relatie tussen stem en muziek, tussen ruimte en schaal zijn belangrijk, maar het duo kiest ervoor om niet letterlijk te verwijzen naar operabeelden. In plaats daarvan trekken ze lijnen waarmee ze een onbekende horizon traceren.

De live video-installatie Instant Fiction filmt alledaagse situaties op publieke plekken, volgens de principes van een bewakingssysteem. Alleen krijgen deze beelden nu real-time ondertiteling, die afkomstig is uit de scripts van een breed scala aan films. De hedendaagse realiteit transformeert zo tot een set met onwetende acteurs.