#tender

Hoe kan een mentale choreografie je een gevoel van beweging geven? In Anatomie creëert Anne Juren een bewegingsscore voor ingewanden en lichaamsfuncties. Terwijl je met gesloten ogen op een matje ligt, leidt ze je met haar stem doorheen je lichaam en je geest. 

Wat gebeurt er precies wanneer we in slaap vallen? Wat betekent het om als toeschouwer in een theaterzaal te kijken naar het in slaap vallen van anderen, om getuige te zijn van die zo intieme handeling? The Guardians of Sleep is een collectieve poging tot terugtrekking in een wereld die altijd ‘aan’ lijkt te staan – waar de uitknop eenvoudigweg niet lijkt te bestaan.

Wat als we na eeuwen van rechtop lopen, de verticaliteit weer loslaten? Deze vraag vormt het startpunt van de nieuwe creatie van Laurent Chétouane. Twee dansers en een danseres zoeken naar nieuwe evenwichten in een ontwrichte setting. Een violist begeleidt hen ondertussen live op scène met Bachs eerste vioolpartita in b-mineur.

Huis nodigt je uit om naar binnen te gaan om te zien en te horen wat meestal verborgen blijft. Met een koptelefoon op ontdek je de ruimte op eigen houtje. Als dochter van een moeder die met een zware depressie kampte, maakt Inne Goris met Huis een uiterst persoonlijke voorstelling voor volwassenen én kinderen.

Na 14 jaar als outlaw en psychiatrische patiënt doorgebracht te hebben, nodigt the vacuum cleaner je uit in zijn slaapkamer om te luisteren naar zijn levensverhaal. Het raakt aan zware thema’s, schaamte en taboe, maar hij brengt het zo innemend en geestig, dat het geen mens onbewogen laat.

Galop vertelt de bizarre levensloop van een lichaam in tien tableaus. Dolores Bouckaerts tegenspelers zijn een bed, een tiental platenspelers en – via film en geluid – een snel en krachtig paard. De twee zijn elkaars tegengestelden tot aan de complete inwisseling toe, wanneer de cadans van zijn galop samenvalt met het ritme van haar hartslag.