Lees meer - La Fracture

Lees hier de korte inhoud van de voorstelling en de credits.

“HOE ROUW JE OM IEMAND DIE NOG LEEFT?”
transcriptie van videointerview met Yasmine Yahiatene, door Alice Vanwindekens (augustus 2022, Atelier 210). Vertaald door Alice Bogaert.

Waarom koos je voor L’Union als locatie voor dit interview?

Ik dacht bij mezelf “Een project over alcohol? Dat gaan we in een bar doen!” En ik koos voor de Union omdat het één van de eerste plekken was waar ik kwam toen ik in Brussel aankwam. Mijn beste vriend werkte er, ik kwam er vaak en ze serveren er mijn favoriete bier dat “VIVEN IPE” heet.

Waar gaat La Fracture over?

Het gaat over mijn vader, die Ahmed Yahiatène heet en Algerijn was. En het project is mijn verhaal en vertrekt vanuit mijn persoonlijke geschiedenis. Het gaat over hoe ik en mijn vader op een bepaald moment niet meer met elkaar spraken, we zagen elkaar niet meer.

Bij dit project heb ik verschillende onderzoekslijnen uitgezet. In het bijzonder trek ik de lijn tussen de kolonisatie en wat mijn vader heeft meegemaakt in Algerije en zijn ziekte, alcoholisme. En bekijk hoe ontworteling en trauma aan de basis kunnen liggen van zeer complexe ziekten en stoornissen.

Wat is er eigen aan de performance?

Ik kom uit de Beaux Arts, ik heb een achtergrond in beeldende kunst/videokunst en het gaat dus echt om een schrijven in dialoog met videomateriaal. Er is echt iemand die daar de leiding over heeft. We vertrekken dus niet vanuit een vaste tekst, we ensceneren geen tekst die ik geschreven heb, waarmee ik aankom en waarbij ik vraag om begeleid te worden.

Wat wil je met deze performance overbrengen bij het publiek?

Wat vaak ter sprake komt, is de vraag: “Hoe rouw je om iemand die nog leeft?” En dat raakt volgens mij een heleboel dingen aan. Het omvat zowel mijn relatie met mijn vader, en waar ik vandaan kom, en zijn ziekte, en mogelijks onze ziekte.
Op een manier heb ik het gevoel dat het ook goed is om sommige patronen die binnen families circuleren te doorbreken door middel van theater en creatie.

En tot slot...?

We hebben besloten dat ik de teaser alleen zou doen, maar we zijn echt met z’n zevenen in dit project en het is dus niet zomaar een one-man-show, het is echt een collectieve artistieke reflectie. Thumbs up voor jullie allemaal!