Dona Lourdès
De poster voor de film Orfeu Negro in de woonkamer, de vreemdheid van een taal, het exotisme van kleuren en de korrel van het verleden, een schilderij als een familiefoto in een museum in Rio de Janeiro, de blik die vormt, de blik die emancipeert... Zoveel aanwijzingen en lagen die Némo Camus ertoe brachten om een creatie te bedenken die het midden houdt tussen een hommage, een biografisch verhaal en een poëtische reflectie op cultureel, raciaal en familiaal erfgoed, geïnspireerd door het leven van zijn Braziliaanse grootmoeder, die haar naam geeft aan de voorstelling: Dona Lourdès.
Met de hulp van de Braziliaanse performer Robson Ledesma als vertaler neemt Némo Camus interviews met haar af in een poging om de bewegingen en het ritme van een leven vast te leggen - waarbij hij ruimte maakt voor de spanning tussen klassieke dans en samba, voor wat is achtergelaten en voor de woorden die we aan onze eigen geschiedenis geven.
Maar dan glijdt het materiaal weg, wordt de blik wazig en worden de posities complexer... Hoe krijg je een familiegeschiedenis die bestaat uit mythes, afstand en verschillen, maar ook bewondering? Wat kan je vragen van deze geschiedenis, die doordrenkt is met fantasieën over de Braziliaanse cultuur die in Europa zijn verzonnen, zelfs vandaag de dag?
In de loop van deze nauwe en gevarieerde samenwerking tussen Némo Camus, Robson Ledesma en Nathalia Kloos, een Braziliaanse dramaturge, ontstaat een collectieve enscenering waarin het lichaam de veerman wordt tussen twee trans-Atlantische kusten. Het lichaam graaft in het geheugen en brengt de stukken ervan samen om een pad te volgen dat vraagtekens zet bij de uitdagingen en het plezier van het zich opnieuw toe-eigenen, met kracht maar ook met omzichtigheid en bescheidenheid, van de beelden die het leven van Dona Lourdes hebben getekend, net als de gedeelde plaatsen voor de Braziliaanse diaspora in Europa.
Het decorontwerp is van Rafa Pamplona, de belichting van Inès Isimbi en de kostuums van Miguel Peñaranda Olmeda. Met geluid van Baptiste Le Chapelain en choreografie van Mary Szydlowska.
Met de stem van Lourdès de Oliveira.
• Némo Camus is een geluidskunstenaar en producent uit Brussel. Zijn werk, geworteld in een dialectische benadering, beweegt heen en weer tussen intiem verhaal en geschiedenis, omgeving en individu, materie en gedachte, activisme en poëzie.
• Robson Ledesma is een Braziliaanse performer die in Brussel woont. Hij volgde een opleiding aan het Gemeentelijk Theater van São Paulo, waar hij deel uitmaakte van het gezelschap voor hedendaagse dans. Tussen 2013 en 2016 werkte hij met Luiz Fernando Bongiovanni voordat hij aan de slag ging bij P.A.R.T.S.
concept & text Némo Camus | collaboration & performance Robson Ledesma | direction Némo Camus, Robson Ledesma & Nathalia Kloos | dramaturgy Nathalia Kloos | costumes design Miguel Peñaranda Olmeda | choreographic collaboration Mary Szydlowska | scenography Rafa Pamplona | light design Inès Isimbi | music creation Baptiste Le Chapelain | production atelier 210 | co-production atelier 210, Charleroi Danse, Atelier de Paris / Centre de développement chorégraphique national, La Coop asbl et Shelter prod | support La Bellone, kunstcentrum BUDA, Maison des Cultures de Saint-Gilles, Kunstenwerkplaats vzw, Théâtre Varia, Centre Wallonie-Bruxelles, le Bureau International Jeunesse | with support of Montévidéo, Centre d’Artla, de la Fédération Wallonie-Bruxelles - Service général de la Création artistique, de taxshelter.be, ING, du tax-shelter du gouvernement fédéral belge et de WBI, Wallonie-Bruxelles International .
