theater

Het theater van het Mechelse Abattoir Fermé behoort tot het beste wat er vandaag op onze scènes te zien is. In Testament wordt de Dood op de snijtafel gesmeten en gedissecteerd. Van kerkhof tot publieke dissectie, van lijkschouwing tot rouwproces: hier ziet u de dood in al haar gedaanten. Voor de vormentaal van Testament liet schrijver en regisseur Stef Lernous zich inspireren door Lewis Carrolls Alice’s Adventures Under Ground.

Na hun voorstelling over keizerin Sisi, maken Rudi Meulemans en De Parade nu een tweede productie over het tragische lot van de Habsburgers: op 19 juni 1867 stierf Maximiliaan, keizer van Mexico, voor het vuurpeloton. Het vertrekpunt is het fenomenale doek dat de Franse impressionist Eduard Manet van deze terechtstelling schilderde. Een voorstelling over kunst, politiek en censuur. 

Robinson Crusoe, de vrouw en de neger hoort in een reeks theaterbewerkingen van romans die Johan Simons voor NTGent heeft gemaakt rond het thema van ‘de vreemdeling’ in onze samenleving. Na Arnon Grunberg en Michel Houellebecq was J.M. Coetzee aan de beurt. In zijn roman Foe herschrijft Coetzee de koloniale mythe van Robinson Crusoe vanuit postkoloniaal perspectief.

Axel is veertig, biogeneticus en getrouwd met Theresa. Wanneer hun zoon verongelukt en zijn vrouw hem verlaat, besluit Axel zelfmoord te plegen. Hij trekt zijn beste pak aan en gaat nog één keer kreeft eten, maar de kelner struikelt en de kreeft belandt op Axels pak. De Lobstershop mengt kleine en grote tragedies, surreële en realistische situaties, realiteit en fictie, theater, dans en muziek.

Het werk van het Zwitserse ensemble Klara sluit aan bij het zgn. performancetheater dat de jongste jaren ook bij ons sterk opgang maakt. DNA pendelt over en weer tussen familiesoap en biologische les, tussen historische feiten en fictie. Rode draad is de geschiedenis van de O’Flattery’s, van wie de omzwervingen gedurende de hele twintigste eeuw gevolgd worden. Niet te missen!

Een vrouw (Claire Marshall van Forced Entertainment) alleen op een bijna leeg podium. Ze weet wat ze wil en niet wil. De tekst, een stroom van bijna-vragen en bijna-gedachten, vertrekt van kleine, futiele ervaringen en frustraties en zoekt van daaruit naar het universele en het algemene. Beeldend kunstenaar Tine Van Aerschot debuteert hier als auteur en regisseur.

Voor Performatik brengt Kris Verdonck een tweeledig programma. Bij aanvang van de avond worden de toeschouwers ondergedompeld in een zeer bijzonder sound environment. Nadien volgt een met beelden geïllustreerde ‘lecture performance’, waarin Kris Verdonck het zal hebben over zijn voorbije en toekomstige projecten. De relatie tussen mens en machine in onze hoogtechnologische wereld staat centraal in zijn werk.