During the Friday's opening speech of IETM Brussels, Eleanor Bauer talked about "the traumas and ruptures of the post-truth era that are exposing holes in the fabric of our co-constructed realities."

Michiel Vandevelde over zijn laatste voorstelling in de cyclus rond Oswalde De Andrades 'kannibalistisch manifest'. Een interview door Esther Severi (Kaaitheater).

Tussing was invited to recreate this performance in a version that would include a blind and partially sighted audience. In this interview, she gives us an insight into the recreation process: ‘There is always a balance to be struck between ensuring that you do not ignore people’s specific needs, and not calling attention to people who don’t want it’.

Heb je een visuele beperking en denk je daarom dat dansvoorstellingen helemaal niet voor jou zijn weggelegd? Dan heb je het gelukkig mis! Het Brusselse Kaaitheater zoekt naar manieren om de esthetische ervaring van dans voor iedereen toegankelijk te maken. In november ligt de focus op voelen. Vera Tussing maak een keuze voor voelen boven zien, voor het nabije boven afstand.

Hoe kunnen we omgaan met eindigheid? Door met de dood te leven. Hoe kan dat? Door die dood te belichamen. Tijdens deze lezing legt Thomas Quartier – benedictijnse monnik en professor Liturgische en Monastieke Spiritualiteit aan KU Leuven – een ritualistische link tussen leven en dood, met behulp van muziek, belichaming en transcendentie.

Het Kaaitheater zet mee de schouders onder hun driejarig artistiek-participatief project IN/FINITY, waarbij kunstenaars en de gasten/patiënten van het centrum in dialoog treden rond het thema (on)eindigheid. In een mix van toonmomenten en gesprekken krijg je een inkijk in dat werkproces, halfweg. Een panelgesprek
met Jorge León, Rudi Meulemans, Emi Kodama, Vera Tussing, Michael Schmid, prof. Free De Backer (moderator).

Een gesprek met Anne Teresa De Keersmaeker, Alain Franco en Louis Nam Le Van Ho over Zeitigung op het moment dat, in de woorden van Alain Franco, het creatieve proces zich aan het begin van het midden bevindt.

Sinds vorig seizoen zoekt het Kaaitheater naar manieren om de esthetische ervaring van dans ook toegankelijk te maken voor blinden en slechtzienden. Bijvoorbeeld door sommige voorstellingen te voorzien van een audiobeschrijving, of een touch tour op voorhand. Andere zijn inclusief gecreëerd voor zowel ziende als slechtziende mensen. Piet De Vos – blind sinds zijn vijfde – is auteur en gespecialiseerd in zintuiglijk onderzoek. In een gesprek met het Kaaitheater ontmantelt hij het Westers zintuiglijk kader en opent hij nieuwe pistes: “Zintuigen zijn natuurlijk meer dan fysieke aspecten alleen.”  

Op de boekpresentatie van Antigone in Molenbeek ging Stefan Hertmans in gesprek met dramaturg Johan Reyniers.

Michiel Vandevelde creëert in mei 2018 een nieuwe versie van het legendarische Paradise Now van The Living Theater met jongeren van 12 tot 18 (samen met fABULEUS). Richard Schechner zag de voorstelling in 1968. Hoe zit dat vandaag met theater dat een revolutie wil ontketenen, dat op zoek gaat naar een nieuwe manier van samen zijn? Zijn de artistieke strategieën uit de jaren zestig nog bruikbaar? In hoeverre verschilt de systeemkritiek uit ’68 met die aan het begin van de 21e eeuw?

Theaters nodigen beeldende kunstenaars uit. Live art neemt een steeds grotere plek in in onze musea, galeries en kunstbiënnales. Wat een interessant onderzoek kan zijn – het ontrafelen van codes van zowel kunstwerk als publiek als instituut – lijkt zich te vermarkten nu kunstenaars meer en meer een museumversie en een podiumversie van hun werk aanbieden. Had Vito Acconci gelijk met zijn bewering dat ‘performance art’ enkel tijdelijk kan zijn ? Wat kan de toekomst zijn van deze kunstvorm die in essentie fragiel is?