Eind jaren 20 introduceerde Nâzım Hikmet het vrije vers in de Turkse poëzie en werd zo de eerste Turkse moderne dichter. Mensenlandschappen, zijn absolute meesterwerk, schreef hij grotendeels in gevangenschap. Het vijfhonderd bladzijden tellende epos raakte pas na zijn dood gepubliceerd, opgedeeld in vijf ‘boeken’. Michiel Vandevelde zette vorig jaar Book I op het toneel in opdracht van steierische herbst. Nu volgt ook Book II.

Vera Tussing nodigt het strijkkwartet Quatuor MP4 en vier dansers uit op scène voor een speelse ontmoeting tussen beweging en geluid. Op het punt waar de banen van dans en muziek elkaar kruisen, word je uitgenodigd om binnen te treden in de caleidoscopische partituur. Geef een hand of arm!

Vocaal ensemble HYOID en Kaaitheater artist-in-residence Benjamin Vandewalle gaan aan de slag met Indianerlieder (1972) van Karlheinz Stockhausen, een iconische maar zelden uitgevoerd werk. Ze creëren een totaalervaring die de vitaliteit en tijdloosheid van Stockhausens muziek wil openbaren. Ze stappen af van de originele scenografie, en geven het publiek een plek middenin het driedimensionale ritueel.

Met In Many Hands zoekt Kaaitheater artist-in-residence Kate McIntosh het tactiele op. Ze nodigt je uit om te testen en aan te raken, maar ook om te luisteren en te ruiken. Samen met andere bezoekers ga je – zonder te spreken – aan het experimenteren met materialen in een reeks zintuiglijke ‘situaties’. In Many Hands is deels laboratorium, deels expeditie, deels meditatie: volg je neus en je nieuwsgierigheid!

Trials of Money maakt van de theaterzaal een rechtbank die nog niet bestaat. Beschouw dit als je uitnodiging om te zetelen in het Special Tribunal for Semi-Human Persons waarin het ding dat we doorgaans ‘geld’ noemen voor de rechter wordt gesleept. Kunnen we het verantwoordelijk houden voor de erbarmelijk staat van de wereld?

Voor zijn nieuwste performance neemt Benjamin Vandewalle je opnieuw mee de stad in. Hij neemt het voortouw bij een reeks doelbewuste acties: soms banaal, dan weer onconventioneel. Je vertrekt als een groep individuen en transformeert gaandeweg tot één collectief lichaam.

Hear dompelt je onder in een soundscape die de fysieke kracht van geluid verkent. Samen met de andere toeschouwers sta je geblindoekt en verspreid opgesteld in een ruimte, waar een visuele compositie van geluiden je zintuigen uitdaagt. Elke voorstelling zet een lokaal koor van performers in, en groeit zo uit tot een uniek luisterspel.

Het opslaan en verwerken van de dagelijkse informatie-tsunami is een tijdrovende bezigheid. Vanuit deze vaststelling neemt Michiel Vandevelde de rol van het denken onder de loep. Met een uitbundige choreografie vol gereapproprieerde dans, flarden tekst en bizarre muziek formuleert hij een kritiek op onze tijd, voorzichtig zoekend naar nieuwe denkmogelijkheden.