Heeft stem een gender? Zowel gebruik makend van drag, vogueing, striptease, YouTube-tutorials als het triadisch ballet van Oskar Schlemmer, proberen zeven lichamen en nog veel meer objecten nieuwe constellaties uit, als surrealistische ready-mades. Met veel ironie toont de voorstelling genderidentiteiten op een hyper-stereotiepe manier, om ze vervolgens weer te ontmantelen.

Waar veel makers de leegte van de scène prijzen als dé plaats voor fantasie, krijgt ze in Physics and Phantasma iets dwangmatig en traumatisch. Het vacuüm moet kost wat kost een invulling krijgen! Om dat te doen, neemt Iggy Lond Malmborg je mee op een trip langs even willekeurige als donkere hoeken van je verbeelding: dé plek waar deze solo zich vooral voltrekt.

Tijdens een meditatieve huilmarathon van bijna een uur, bevragen twee futuristische vrouwelijke personages de mechanismen die van persoonlijke emoties een politiek fenomeen maken. In een choreografie met video en grote vellen papier – tegelijk betogingsborden en drogende was – worden hun tranen van zwakte een daad van politieke kracht.

Eind jaren 20 introduceerde Nâzım Hikmet het vrije vers in de Turkse poëzie en werd zo de eerste Turkse moderne dichter. Mensenlandschappen, zijn absolute meesterwerk, schreef hij grotendeels in gevangenschap. Het vijfhonderd bladzijden tellende epos raakte pas na zijn dood gepubliceerd, opgedeeld in vijf ‘boeken’. Michiel Vandevelde zette vorig jaar Book I op het toneel in opdracht van steierische herbst. Nu volgt ook Book II.

Eleanor Bauer neemt graag een loopje met de codes en concepten van hedendaagse dans. In New Joy gaat ze de confrontatie aan met het post-truth tijdperk: deze dataïstische cyber-musical reist dwars door de grenzen van verschillende registers heen. Van lichaamstaal en gesproken taal tot computertaal en terug, van emotionele tot kunstmatige intelligentie, van beweging tot geluid. Samen met componist Chris Peck mikt Bauer op alle zintuigen, in een zoektocht naar zingeving en verborgen betekenissen.