Vertrekkend van het trekken aan een voetbalshirt – waarmee je in een match contact houdt met je tegenstander, en wat typisch gezien wordt als agressief spel – proberen Ahilan Ratnamohan en een groep performers deze handeling tot het uiterste te drijven, het agressieve, competitieve karakter ervan te ontkrachten, om tot iets nieuws te komen. Op die manier krijgen voetbalshirts een nieuwe betekenis.

In hun nieuwste creatie verkennen de Braziliaanse choreografen Marcela Levi en Lucía Russo de tremolo, het vibrerend effect tussen twee verschillende toonhoogtes. Via de elektronische muziek van Kraftwerk en Bruno Tucunduva Ruviaro, tapdans en de Tweede Symfonie van Mahler ontwikkelen zes dansers een minutieus choreografisch onderzoek naar de vibratie van het lichaam.

Vera Tussing nodigt het strijkkwartet Quatuor MP4 en vier dansers uit op scène voor een speelse ontmoeting tussen beweging en geluid. Op het punt waar de banen van dans en muziek elkaar kruisen, word je uitgenodigd om binnen te treden in de caleidoscopische partituur. Geef een hand of arm!

Onverbiddelijke winstlogica en technologische ontwikkelingen hebben de mens reeds gereduceerd tot wegwerpobject. De volgende stap is het onbewoonbaar maken van onze leefwereld. De nieuwe voorstelling van Kris Verdonk verkent onze fysieke en psychische staat van zijn in het licht van een naderende uitsterving. De dansers zijn vaak niet meer dan schaduwen in een landschap van opblaassculpturen, cello-noise en een robotdrum.

Claire Croizé gaat aan de slag met twee van haar favoriete inspiratiebronnen: Bach en Rilke. Ze legt beide grootheden in de handen van Matteo Fargion, de Britse componist en performer. Ze gaan niet voor slaafse vertolkingen van Bach en Rilke, maar kiezen voor een speelse, enigszins tegendraadse hommage.

Vocaal ensemble HYOID en Kaaitheater artist-in-residence Benjamin Vandewalle gaan aan de slag met Indianerlieder (1972) van Karlheinz Stockhausen, een iconische maar zelden uitgevoerd werk. Ze creëren een totaalervaring die de vitaliteit en tijdloosheid van Stockhausens muziek wil openbaren. Ze stappen af van de originele scenografie, en geven het publiek een plek middenin het driedimensionale ritueel.

Als er één danskunstenaar een monument verdient, dan is het wel de Duitse Valeska Gert (1892-1978). Haar niets-vrezende provocatieve performances, maakten haar tot één van de belangrijkste kunstenaars van haar tijd. Samen met Boglàrka Börcsök vertaalt Eszter Salamon een energie uit het verleden naar het heden.

Twee vrouwenlichamen verstrengelen zich tot ze er nog maar één zijn. Of drie? Of… geen? Waar begint een lichaam eigenlijk? Tijdens een duet dat refereert aan de stijlfiguren van het genre en ze tegelijk overstijgt, weerklinkt een heldere vraag. Wat kan het vandaag betekenen om met twee samen te zijn?