Tactile Talk nodigt je uit in een landschap van schuimrotsen, waarin performers je gidsen doorheen een spel. Plaats een rots, maak oogcontact, volg, neem de leiding, neem afstand en kijk naar het beeld dat ontstaat. Tactile Talk is een ontmoeting, een stille conversatie over contact maken, grenzen stellen, opmerken wat ons beweegt en wat er tussen ons beweegt. Het is een beeldend spel, en een sociale choreografie waarin je afstand en nabijheid onderzoekt.

Voor deze ‘remake’ van Iemand van ons (2005) mobiliseert Tristero een doorgewinterde cast met véél levenservaring. Mark Verstraete, Bob De Moor, Kristin Arras, Sam Bogaerts, Mieke Verdin en Els Olaerts klimmen samen in een groot bed, en praten over politiek, de liefde en het leven. Met een trefzeker gevoel voor humor tasten ze elkaar af, liggen ze te luisteren en te woelen en geven ze zichzelf bloot.

‘Ik verzet mij tegen de luiheid van verzet. Ik walg hoe woede zich een waardig argument waant. Ik schaam me voor de saaiheid van de schreeuwers.’ Na Otaku, In Onaanvaardbare Staat en Habeus Corpus keert Joost Vandecasteele terug met deze nieuwe solo.

FIÈVRES is het verhaal over de kleine rivieren die de onstuimige stroom van de volksopstand van februari 2019 in Algerije veroorzaakten. Vanuit de actualiteit van de revolutie schets auteur Mustafa Benfodil een universeel portret over verzet, en de onmiskenbare rol die vrouwen daarin spelen.

In 1809 schrijft Goethe Die Wahlverwandtschaften, het was een amoureus experiment in de lijn van Temptation Island. Nu schrijven de KOE en Lineke Rijxman een nieuwe versie. Met dezelfde ingrediënten – twee mannen, twee vrouwen, een tuin – beginnen de makers aan een totaal nieuw experiment. Seks(e)(n) gaat over hokjes en labels, over definities en appropriaties, over vrijheid en maakbaarheid.

Een klein genootschap van goedmenende intellectuelen kiest een doodgewone man uit, en stuurt die bezield, gemanipuleerd en begeleid het politieke landschap in. Stap één: de democratie uitbreiden. Stap twee: het ressentiment en het identiteitsfetisjisme te rusten leggen. Als een golem uit het slib van het magisch onderbewustzijn van Europa kruipt de lokvogel recht. En slaat zijn vleugels uit.

Augustus 2016, een volkskermis ergens in Kinshasa. De jonge choreograaf Pepe Elmas Naswa kijkt vol bewondering naar een indrukwekkende slangendans, gebracht door een groep straatjongeren en bendejongeren. Na afloop overtuigt hij ze om de slangendans tijdens een workshop aan te leren aan een groep hedendaagse dansers. Dat werd het vertrekpunt voor Dans la peau de l’autre.