[Deze voorstelling is geannuleerd.] In juli 1990 heeft de Amerikaans ambassadeur April Glaspie een ontmoeting met Saddam Hoessein, in Irak. Enkele dagen later valt Irak Koeweit binnen. Wat is er tussen Glaspie en Hoessein precies gezegd? Willem de Wolf schrijft April met de kennis van alles wat er sindsdien gebeurd is. Guy Cassiers gaat aan de slag met beeldmateriaal van dertig jaar geleden om een reconstructie te maken van de toenmalige bronnen van de media.

Opgelet: deze voorstelling is afgelast om de verspreiding van het nieuwe coronavirus tegen te gaan. 

In 1981 speelden Paul Simon en Art Garfunkel hun legendarische oncert in Central Park New York: een muzikaal feest van vriendschap en solidariteit. Beide zangers mijden elkaar sindsdien. Meer nog: ze waren al gesplit ten tijde van het concert. But the show had to go on. Simon, Garfunkel, My Sister and Me is een voorstelling over rivaliteit in al zijn vormen.

Anoek Nuyens en Rebekka de Wit brengen alle stemmen uit het klimaatdebat samen. Waarom lijkt het zo gemakkelijk om verantwoordelijkheden door te schuiven?

Mokhallad Rasem verzamelt al twintig jaar persoonlijke notities: hij noteert dagelijks beelden die hem in zijn dromen verschijnen, herinneringen die opduiken en indrukken die vanuit de dagelijkse werkelijkheid zijn verbeelding binnen tuimelen. Tussen een leeg bed en dozen vol herinneringen verwoordt Mokhallad Rasem nu eens diepzinnige gedachten en heftige emoties, dan weer verstilde observaties en verrassende fantasieën. En dat alles voor het eerst in zijn moedertaal, het Arabisch. 

In een kijkdoos vol dieren, gevoelige snaren en goede bedoelingen maakt Theater Artemis van hele gewone dingen een dromerige ‘musical’. Een fabelachtige voorstelling met live zang en muziek over interne begeleiders, badmintonnen en net even anders zijn.