In The Angry Girl a performer seated at a table tells the audience the stories of The Angry Girl and The Lady-in-black-girl while browsing a book with handmade collages. The performer's speech, the collages and the simple but thought-out scenography only serve one goal: to drag public into the sometimes surrealistic then hyper-real world of the characters.

Barbara Matijevic en Giuseppe Chico brengen in drie tintelende, fantasierijke en entertainende lecture-performances hun eigen vorm van ‘geschiedenis’ op de scène. In Forecasting vormt de stad New York het onderwerp: hoe provoceren de wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen van vandaag veranderingen in onze gedachten en in ons lichaam?

Matijević en Chico geven een associatieve kijk op hun 1989, het jaar waarin de Muur viel en de wereld kantelde. Hun materiaal bestaat uit echte of fictieve audiodocumenten, gemaakt in 1989 of inhoudelijk eraan gerelateerd: popsongs, fragmenten uit radio- en tv-shows, privéopnames,…  In dit tweede deel staat geluid centraal.

De Portugese schrijfster en theatermaakster Patricia Portela vond een doos met teksten en ontwerpen van Acácio Nobre, een Portugese avant-gardist van begin 20ste eeuw die uit de geschiedenisboeken is weggegomd. Zij brengt het werk van Nobre weer tot leven, met een vintage schrijfmachine en een draadloos keyboard, en stelt zo het collectieve geheugen van een natie in vraag.

Choreograaf Boris Charmatz, directeur van het Musée de la danse/Centre Chorégraphique in Rennes, praat met Cosmin Costinaș, curator van BAK (Basis voor Actuele Kunst) in Utrecht, over zijn Musée de la danse en over twee projecten van het Musée: expo zéro, een tentoonstelling zonder objecten, en Brouillon, waarin performers een tentoonstelling-in-opbouw ‘activeren’. Een openingsgesprek dat de toon zet van dit festival.