WORKING TITLE FESTIVAL — The Horror Garden is een ‘investigative workshop’ over de relatie tussen mensen en planten en stelt een aantal belangrijke zaken in vraag. Wat kunnen we leren over onszelf als we planten beschouwen als the significant other en tot welke vormen van horror kan dit leiden ? Wat gebeurt er als planten zich uit de achtergrond van onze huiskamers losrukken?

Deze voorstelling verhuist naar seizoen 2019-2020 wegens productionele redenen.

Schwalbe wil je graag uitnodigen voor hun Nieuw Werk, dat op dit moment nog niet is, nog sluimert op een onzichtbare, intieme plek, nog gemaakt gaat worden en nu zorgvuldig naar woorden zoekt om zich aan u voor te stellen.

body as oracle, a trance, a rhythmic interface, an atmosphere, a landscape with the texture of my current mental state. a dance informed by everything and everyone i have ever encountered, seen, heard, felt, been beside that has become part of me, as i try to identify my own voice. and then see if i can stand it. nothing ever really goes away.

The Math Book is een schoolboek dat Hiba Alansari vond in een verwoest huis in het noorden van Syrië in 2014, dat toebehoorde aan het jonge meisje Nour Bazakadi, dat omkwam in een bombardement. Dit project is een installatie en performance die de relatie onderzoekt van de mens met bombardementen en de dood.

Three Seconds verwijst naar de gemiddelde lengte van een droom, het intense, gecondenseerde moment van emoties en herinneringen, van vele gezichten en vele details. Deze voorstelling is een uitnodiging om de gangen van de geest van de performer te betreden, richting haar dromen.

In deze performance onderzoekt filmmaker en choreograaf Eyas Almokdad de impact van oorlogsgeweld op relaties. We zien geliefden onder voortdurende druk, of worstelend met eindeloos gemis. Almokdad schetst een universeel verhaal van hoe geweld menselijke verhoudingen besmet.

SAFE begint als een concert, om te evolueren tot een gesofisticeerd live hoorspel. Vertrekkend vanuit Todd Haynes’ film Safe (1995) – waarin een vrouw steeds intensere allergische aanvallen ondergaat – schetsen Ictus en Julie Pfleiderer een beeld van hedendaagse hypersensitiviteit. Stap mee in een immersieve reis die alle zintuigen bespeelt!

Tweeëntwintig studenten uit 14 landen beëindigen hun vierjarige opleiding aan PARTS, de Brusselse dansschool o.l.v. Anne Teresa De Keersmaeker. Een groep van elf studenten koos voor een eigen artistiek traject. Gedurende drie maanden werkten zij aan 2 trio's, 1 duet en 3 solo's.

In haar video's en teksten verkent Els Dietvorst thema’s als sociaal conflict en overleven in de marge. Art-Coeur-Merci is een film over een jonge Kameroenees die probeert te overleven in Brussel, plus een performance van Angélique Wilkie, die ons doet stilstaan bij essentiële dingen van het leven.

Thing 001384 (Nohe) gaat over een glas-in-lood kunstwerk waarin een danseres wordt afgebeeld die een hula kahiko dans uitvoert. Het conflict speelt tussen de professionele fotograaf Kim Taylor Reece en de artieste Marylee Colucci. Reece beweert dat het glasraam gebaseerd was op één van zijn foto's van een huladans genaamd Makanani. In de rechtzaak uit 2006 'Reece v. Island Treasures' aan de US District Court in hawai moest rechter Seabright beslissen of Colucci voor haar glasraam de foto van Reece als basis gebruikt had of de folkloredans zelf.

Jonathan Burrows, danser en choreograaf, en Matteo Fargion, muzikant en componist, brengen een nieuwe dubbelaflevering van hun intussen legendarische geworden reeks duetten: een onstuitbare dans- en muziekcompositie én een unieke inkijk in hun werk. Monty Python meets John Cage, zoiets, maar dan anders.