WORKING TITLE FESTIVAL — We zijn het resultaat van oneindige reflecties, zoals een regenboog. Deze mobiele instal­latie weerspiegelt – letter­lijk – onze verschillen en meervou­dige identi­teiten. Geïnspireerd door The Conference of the Birds van de Perzische dichter Farid ud-Din Attar, reflec­teert Nazanin Fakoor over de mythe van een eendui­dige nationale identi­teit en de viering van het verschil.

WORKING TITLE FESTIVAL — Binnen een reeks kleine composities worden lichamen met elkaar in relatie geplaatst. Ze spelen met gewicht en evenwicht, ze plaatsen tegengewicht en geven vorm aan de ruimte die zich tussen hen bevindt. In de kantlijn van de performance toont Wouter Krokaert ook het beeldend werk dat aan de basis hiervan ligt.

Deze voorstelling verhuist naar seizoen 2019-2020 wegens productionele redenen.

Schwalbe wil je graag uitnodigen voor hun Nieuw Werk, dat op dit moment nog niet is, nog sluimert op een onzichtbare, intieme plek, nog gemaakt gaat worden en nu zorgvuldig naar woorden zoekt om zich aan u voor te stellen.

The Senders is een immersieve, synesthetische ervaring die je de werkelijkheid op een ongeziene manier laat beleven. Is er een nieuwe wereld mogelijk voorbij de economische en ecologische crisis?

De artistieke wegen van Marc Vanrunxt en Jan Martens kruisten elkaar al geregeld en komen nu samen in een solo voor Jan. Vanrunxt was erbij in de vroege jaren 80, bij het begin van de vernieuwende dansgolf in Vlaanderen. Jan Martens zorgt, een paar generaties verder, met verve voor de opvolging en verderzetting van deze golf. In lostmovements gaan ze op zoek naar verloren en vergeten bewegingen.

The Math Book is een schoolboek dat Hiba Alansari vond in een verwoest huis in het noorden van Syrië in 2014, dat toebehoorde aan het jonge meisje Nour Bazakadi, dat omkwam in een bombardement. Dit project is een installatie en performance die de relatie onderzoekt van de mens met bombardementen en de dood.

Three Seconds verwijst naar de gemiddelde lengte van een droom, het intense, gecondenseerde moment van emoties en herinneringen, van vele gezichten en vele details. Deze voorstelling is een uitnodiging om de gangen van de geest van de performer te betreden, richting haar dromen.

In deze performance onderzoekt filmmaker en choreograaf Eyas Almokdad de impact van oorlogsgeweld op relaties. We zien geliefden onder voortdurende druk, of worstelend met eindeloos gemis. Almokdad schetst een universeel verhaal van hoe geweld menselijke verhoudingen besmet.

Sorrow Swag is het eerste deel – in blauw – van choreografe Ligia Lewis’ triptiek rond ras en representatie. Op meticuleuze wijze schept ze een hybride lichaam dat zich in een constante staat van flux bevindt. Naar het einde toe transformeert het lichaam tot niets meer dan een mond en een onverbiddelijke schreeuw. Met minor matter – het tweede, rode luik – maakte ze eerder dit jaar indruk tijdens WoWmen!18.

Voor hun eerste gezamenlijke creatie besloten danseres Femke en drummer Lander Gyselinck (STUFF.) tot een beroepsruil. Lander danst (muzikaal), Femke musiceert (dansant), tot het flou wordt en in elkaar overloopt. Oudste broer Wannes, dramaturg, houdt ondertussen een oogje in het zeil. It’s a family affair…