De deelname aan de Amerikaans-Britse invasie van Irak in 2003 betekende het eerste Japanse militaire engagement sinds WO II. Historische vredesbetogingen in Tokyo volgden, tussen de manifestanten heel wat jongeren. In Five Days in March delen enkele personages hun hoogstpersoonlijke bekommernissen. Het beeld dat zij je geven van het alledaagse, private leven in Tokyo contrasteert met hun publieke deelname aan de betoging. Met deze herwerking van zijn originele creatie uit 2007 (toen te zien in de Kaaistudio's) schetst Toshiki Okada een generatie jongeren die het spoor bijster is.

El Conde de Torrefiel is een van de recente revelaties van het Kunstenfestivaldesarts. Het duo uit Barcelona creëert steevast visuele performances waarin hyperrealistische tableaus clashen met scherpe tekst – een mix van geschiedenis, actualiteit en futurisme. LA PLAZA beschouwt het podium als plein: een publieke plek die tegelijk dagelijkse, banale bezigheden in het Europa van vandaag laat zien én verontrustend toekomstscènes verbeeldt.

Zoals Fellini Roma maakte – een ode aan zijn stad – viert Jan Fabre zijn eigen complexe, maffe land. Hij doet dat in de meest geschikte taal om de geest van deze glibberige staat te grijpen: die van het theater, die van het beeld. Met een internationale cast van performers en muzikanten gaat hij op zoek naar de Belgische identiteit. Raymond van het Groenewoud schrijft een reeks lijfliederen, auteur Johan de Boose tekent voor de tekst. 

Vlak voor zijn dood gaf de grootvader van Stefan Hertmans hem een paar volgeschreven oude cahiers. De auteur stootte op armoedige kinderjaren in Gent, gruwelijke ervaringen als frontsoldaat tijdens WO I, en een jonggestorven grote liefde. De jarenlange fascinatie voor zijn grootvaders leven bracht hem tot het schrijven van Oorlog en terpentijn. Nu maakt Jan Lauwers een theaterbewerking van het aangrijpende epos.

De wereldvermaarde 89-jarige ecofeministe Joanna Macy wil meer dan passieve hoop. Waarom wachten op iets van buitenaf om tot echte verandering te komen? In haar nieuwste boek Active Hope – recent vertaald in het Nederlands – rijkt ze je hanteerbare instrumenten aan om zelf een actieve rol te spelen in de 'Grote Ommekeer', gericht op een levensvatbare toekomst voor milieu, mens en samenleving.

Met je lichaam leren denken vindt in het Westen steeds meer ingang. Het contrast met onze westerse, kritische rationaliteit kan niet groter zijn: is er een brug tussen deze twee uitersten mogelijk? Om een antwoord te vinden op deze vraag, nodigen we twee specialisten uit: psychiater, zenboeddhist en mindfulness-specialist Edel Maex, en de Nederlandse filosoof en kendokampioen Henk Oosterling.

De KOE is nog niet klaar met het midden. Het gezelschap speelt een selectie aankomst- en vertrekscènes uit de Russische en westerse literatuur, en vult die aan met eigen teksten. Acht acteurs laten 35 personages opkomen en afgaan in een symbiose van ontvangst- en afscheidsceremoniën. Want niemand blijft.