Zoals Fellini Roma maakte – een ode aan zijn stad – viert Jan Fabre zijn eigen complexe, maffe land. Hij doet dat in de meest geschikte taal om de geest van deze glibberige staat te grijpen: die van het theater, die van het beeld. Met een internationale cast van performers en muzikanten gaat hij op zoek naar de Belgische identiteit. Raymond van het Groenewoud schrijft een reeks lijfliederen, auteur Johan de Boose tekent voor de tekst.
