In zijn nieuwe creatie realiseert Chaignaud een oude droom: hij brengt een gemeenschap samen van dansers en zangers die de grenzen van hun discipline overstijgen. Even nauwgezet als dynamisch vormt de choreografie een contrapunt met de gezangen en reist ze van lichaam tot lichaam.

Waar Daniel Linehans vorige voorstelling Listen Here: These Woods zich afspeelde tussen de bomen, nodigt Listen Here: This Cavern je uit om af te dalen in de duisternis van een grot, om je zintuigen op scherp te zetten en om te luisteren.

In Flemish Primitives laat Action Zoo Humain een nieuw licht schijnen op flitsende talentenjachten en de maakbaarheid van succes. Onder het toeziend oog van het publiek ondergaan acht jonge Vlamingen – die enkel hun verlangen naar succes én een migratieachtergrond delen – een reeks experimenten. Wie bestendigt het geloof in de survival of the fittest? 

bodies of knowledge (BOK) ziet de stad als een rijke bron van waardevolle kennis. Elke passant zou je iets kunnen leren vanuit zijn of haar eigen achtergrond en levenservaringen. BOK probeert deze onzichtbare of onderdrukte kennis, die mogelijks kan bijdragen aan een sociaal rechtvaardigere samenleving, te delen via mondelinge overdracht. The Big BOK Multiplication vertelt het verhaal van BOK over de afgelopen anderhalf jaar in Brussel. Het is een bijeenkomst van een lerende gemeenschap en een ontmoeting met een levend corpus van niet-dominante kennis. Voel je vrij om mee te doen en mee te leren.

Hoe vertaal je de intensiteit, complexiteit en fysicaliteit van een muziekwerk in dans? In haar nieuwe creatie Duet for Two String Trios, zoekt Claire Croizé samen met het Goeyvaerts Strijktrio naar antwoorden op deze vragen via twee strijktrio's van de hedendaagse componist Charles Wuorinen. Dansers Emmi Väisänen en Jason Respilieux gooien hun lichamen in de strijd tegen dit auditief geweld. Muziek en dans draaien om elkaar heen in een spel dat even dynamisch en veranderlijk is als de strijktrio’s zelf: nooit een één-op-één vertaling, altijd een dialoog.

Door middel van dans, verhalen en de projectie van foto’s en film roept de Senegalese danseres en choreografe Germaine Acogny in deze geëngageerde autobiografische solo zowel de geschiedenis van haar familie op als die van West-Afrika. Het stuk stelt vragen over de plaats van de vrouw, de frictie tussen traditie en emancipatie en hoe identiteit meer een weg voorstelt dan een eindpunt is.

De jonge schrijver Édouard Louis is in Frankrijk de grootste literaire sensatie sinds Michel Houellebecq. Ivo van Hove bewerkte zijn roman Wie heeft mijn vader vermoord tot monoloog, speciaal voor Hans Kesting. Het is een aangrijpend verhaal over een vader die op zijn vijftigste fysiek en mentaal een wrak is door te werken in de zware industrie van Noord-Frankrijk. Ook schrijft Édouard Louis over hoe hij als jonge homoman door zijn eigen arbeidersfamilie tot outcast werd verdoemd. Een brutale, schitterende tekst.

Hoe maak je duisternis tastbaar? Welke andere werkelijkheden, ontmoetingen en verbindingen worden mogelijk in het donker? gone here (yet) to come is een onderzoek naar de materialiteit van duisternis en hoe die in relatie staat tot de ruimte. Door de theatrale ruimte en tijd steeds dieper uit te graven, komen verloren herinneringen bloot te liggen. Laat je mee leiden door deze schimmen in het donker, en ontdek andere dimensies van de wereld zoals we die eigenlijk kennen.

Rachel Cusk, the British-Canadian author of trenchant novels and essays and an avowed feminist, is coming to Passa Porta to talk about her brilliant oeuvre. In conversation with the French writer Julia Kerninon she will discuss her work, starting off with a talk on A life’s work: On Becoming a Mother, a seminal work on motherhood which only recently came out in French.

Infidèles is een voorstelling over een faliekant aflopende driehoeksverhouding, en over de impact van leugens en bedrog. In dit eerbetoon aan Ingmar Bergman brengen vier spelers een tragedie over het gewone leven, waarin al te herkenbare menselijke kantjes bloot komen te liggen. Dit alles gebracht in de gekende STAN-stijl: met de nodige luchtigheid en afstandelijkheid. In 2018 ging Infidèles in première in een Franstalige versie – nu kun je de voorstelling voor het eerst ook in het Nederlands meemaken.