Sinds 1983 danst Fumiyo Ikeda bij Rosas. Intussen ontwikkelde ze ook een eigen parcours. Onlangs creëerde ze met Benjamin Verdonck en Alain Platel het confronterende Nine finger. Nu gaat ze in zee met Tim Etchells, schrijver en regisseur van Forced Entertainment. in pieces is een solo door Fumiyo Ikeda: afwisselend grappig, raadselachtig, ontroerend, intiem en verhullend. Over het geheugen, over de herinnering en het vergeten.

Het Mechelse collectief Abattoir Fermé heeft in de voorbije jaren een sterk repertoire opgebouwd dat laveert tussen droom, hallucinatie en nachtmerrie. Met Snuff (Index 1) maakt Abattoir Fermé voor het eerst een productie voor de grote zaal, die in première gaat in het Kaaitheater.

De tekst in deze muziektheatervoorstelling is een letterlijke weergave van de laatste minuten in het proces tegen Fiodor Bukharin doorweven met fragmenten uit het werk van Daniil Harms, een ander slachtoffer van Stalins terreur. William Kentridge tekent voor de animatiefilm en de regie, François Sarhan, van wie u eerder dit seizoen het fantastische L’Nfer kon horen, voor de muziek.

Liquid Room is een concert dat de allure van een festival heeft: er wordt gemusiceerd op drie plateaus, urenlang, zonder onderbreking, en u loopt in en uit zoals het u uitkomt. In dit muzikale continuüm hoort u werk van Horacio Vaggione, Lois V. Vierk, Riccardo Nova, Helmut Oehring, François Sarhan en Cédric Dambrain, aangevuld met remixes en elektronische improvisaties.

Press vertrekt van de kinderlijke fantasieën over monsters: hoe voorwerpen of lichaamsdelen door duisternis en schaduw monsterlijke vormen kunnen aannemen en ons bang maken. De Franse choreograaf en danser Pierre Rigal bevindt zich in een kleine, lege ruimte die mechanische vervormingen ondergaat waaraan het lichaam zich voortdurend moet aanpassen. Dat resulteert in een absurde, angstaanjagende én grappige voorstelling.

Het Zwitserse duo Dominik Scherrer en Christoph Hefti is bedrijvig in muziek, film en mode (Christoph maakt deel uit van het creatief team van Dries Van Noten). Samen vormen zij het art-pop combo Taxi Val Mentek. Zij brengen een frivool elektro-vaudeville concert tussen cabaret en videokunst in.

De Amerikaanse Valerie Solanas (1936-1988) is vooral bekend omdat zij in 1968 Andy Warhol neerschoot (Warhol overleefde het). Haar SCUM Manifesto kan men zien als een radicaal-feministisch pamflet, maar zelf sprak zij van een ‘literair werkstuk’. ‘It’s all fresh and juicy, sexy and funny’, zeggen choreografe en theatermaakster Adrienne Altenhaus en muzikante en performanceartieste Anat Ben-David (Chicks on Speed). Ze bouwen een feestje rond deze tekst, meevieren is de boodschap.

Dag op dag 100 jaar na de publicatie van het futuristisch manifest in Le Figaro, brengen regisseur en multimediakunstenaar Claudio Sinatti en componist Black Fanfare/Demetrio Castellucci een project waarin zij vertrekken van de poëtica van het futurisme om iets totaal nieuws te maken. De live-mediaperformance zal de talen en media van vandaag gebruiken om te kijken naar de honderd jaar oude, futuristische esthetica.

In de tentoonstelling Continental Superstar stelt het Jubelparkmuseum vier grote dansorgels van begin 20ste eeuw ten toon. De broers Tony en Frank Decap hebben de caféorgels van vroeger getransformeerd tot een hightech ensemble van computergestuurde orgelunits. Samen met een groep live musici gaat componist Walter Hus deze nieuwe mogelijkheden tot het uiterste exploreren in composities waarin opzwepende technobeats afwisselen met experimentele soundscapes.

‘Zou het mogelijk zijn een robot een tekst van Beckett te laten uitspreken of spelen?’ Van deze vraag vertrekt Actor # 1 van Kris Verdonck. U krijgt een inkijk in zijn onderzoeksproces. Via interactieve media (Felix Luque) en een stem wordt tekstmateriaal van Beckett ‘tot leven gewekt’. In ‘levende lijve’ rond de tafel wordt hierop gereageerd door o.a. geneticus Jean Jacques Cassiman, neurochirurg Dirk de Ridder en filosoof-mathematicus Jean Paul Van Bendegem.

&&&&& & &&& gaat over wetenschap en fictie en het verband tussen beide, over de toekomst die vandaag al in ons leven aanwezig is, over de mogelijkheid van het intergalactische in een kartonnen doos, over emigratie naar leukere planeten etc. Het is tegelijk een voorstelling en een expositie, stand-up comedy en performance. U loopt vrij rond tussen de installaties en kunt op gelijk welk moment de performance binnenstappen.