Vocaal ensemble HYOID en Kaaitheater artist-in-residence Benjamin Vandewalle gaan aan de slag met Indianerlieder (1972) van Karlheinz Stockhausen, een iconische maar zelden uitgevoerd werk. Ze creëren een totaalervaring die de vitaliteit en tijdloosheid van Stockhausens muziek wil openbaren. Ze stappen af van de originele scenografie, en geven het publiek een plek middenin het driedimensionale ritueel.

Claire Croizé gaat aan de slag met twee van haar favoriete inspiratiebronnen: Bach en Rilke. Ze legt beide grootheden in de handen van Matteo Fargion, de Britse componist en performer. Ze gaan niet voor slaafse vertolkingen van Bach en Rilke, maar kiezen voor een speelse, enigszins tegendraadse hommage.

Samen met de componist en performer Matteo Fargion waagt Mette Edvardsen zich aan het operagenre, een genre dat ze allebei al lang wilden aanpakken. De relatie tussen stem en muziek, tussen ruimte en schaal zijn belangrijk, maar het duo kiest ervoor om niet letterlijk te verwijzen naar operabeelden. In plaats daarvan trekken ze lijnen waarmee ze een onbekende horizon traceren.

In 1976 ging de legendarische opera Einstein on the Beach van Phillip Glass, Robert Wilson en Lucinda Childs in première op het Festival van Avignon. Het Ictus-ensemble slaat voor deze nieuwe concertante versie de handen in elkaar met het Collegium Vocale Gent en met neo-folklegende Suzanne Vega. De muzikale compositie én de muzikaliteit van het libretto staan voorop in een minimalistisch en hypnotiserend klankbad van 200 minuten.

Voor Supersonic Flora keert Walter Hus terug naar een aantal sleutelwerken uit zijn carrière en herwerkt ze tot splinternieuwe composities voor solo piano. Van prachtige radicale en minimalistische composities uit de jaren 80 over meer melodieuze werken uit de jaren 90 tot een recent jazzy stuk voor een overleden vriend.

Samen met Sunn 0)))-stichter Stephen O’Malley trok Gisèle Vienne naar Java en Bali om zich onder te dompelen in een magische wereld van performatieve rituelen. Hun ontmoeting met muzikant Wukir Suryadi, stichter van de band Senyawa, resoneerde lang na. Tijdens deze avond laten ze je delen in dat avontuur en de muzikale filosofie die hen verbindt.

Vijf dansers en vijf muzikanten brengen een meerstemmig stuk over dood en afscheid. Toch blijft er ruimte voor lichtheid. Want van bij je geboorte zet het sterven zich in als een continue beweging: het leven in vrije val. Net door die dood te erkennen, willen Croizé en Guilloteau dat leven voluit vieren.