Deze bijzondere repertoire-avond voert je mee langs drie vroege werken van Anne Teresa De Keersmaeker, ieder gebaseerd op een klassiek muziekstuk. Op het programma: een speelse, strijdvaardige choreografie op de gelaagde ritmes en harmonieën van Bartóks Quartet n°4, een groepsstuk dat de zwaartekracht tart en het ingenieuze contrapunt in Beethovens Die Grosse Fuge verbeeldt, én een schaamteloos romantisch duet op Schönbergs Verklärte Nacht.

WORKING TITLE FESTIVAL — Binnen een reeks kleine composities worden lichamen met elkaar in relatie geplaatst. Ze spelen met gewicht en evenwicht, ze plaatsen tegengewicht en geven vorm aan de ruimte die zich tussen hen bevindt. In de kantlijn van de performance toont Wouter Krokaert ook het beeldend werk dat aan de basis hiervan ligt.

WORKING TITLE FESTIVAL — Emi Kodama en Elias Heuninck doen je anders kijken naar een alledaags object. Doorheen de miniatuurwereld verken je een uitgestrekt imaginair landschap. Ze tonen dat elk ding allerlei andere dingen kan worden, zolang je je verbeelding voorbij haar realiteit laat kijken.

WORKING TITLE FESTIVAL — Een landschap is onlosmakelijk verbonden met een perspectief. Het wordt gecreëerd door een individuele kijk op de natuur, een selectie van elementen door een toeschouwer of kunstenaar. Aan de andere kant, ingegeven door een gedeelde kennis van hoe een bepaald landschap eruitziet, lezen en selecteren we deze elementen doorheen een culturele en sociale filter. Een landschap ligt tussenin de individuele blik en gedeelde kennis.

WORKING TITLE FESTIVAL — Kasper Vandenberghe klautert in een harnas een stelling op om zich vervolgens als een steen naar beneden te laten vallen. Het is berekende waaghalzerij. Het is een poëtische zoektocht naar hoeveel kwetsbaarheid we vandaag nog bij onszelf kunnen toelaten en hoe we die kwetsbaarheid ook als een kracht kunnen begrijpen. Het is dansen op de slappe koord tussen twee diepmenselijke verlangens: het verlangen naar balans en dat naar een bodemloze sprong in het onbekende.

WORKING TITLE FESTIVAL — We zijn het resultaat van oneindige reflecties, zoals een regenboog. Deze mobiele instal­latie weerspiegelt – letter­lijk – onze verschillen en meervou­dige identi­teiten. Geïnspireerd door The Conference of the Birds van de Perzische dichter Farid ud-Din Attar, reflec­teert Nazanin Fakoor over de mythe van een eendui­dige nationale identi­teit en de viering van het verschil.

Drie dansers en twee danseressen – waaronder Anne Teresa De Keersmaeker zelf – bewerken, bevragen en dansen de zes Cellosuites van Bach, uitgevoerd door de wereldbefaamde cellist Jean-Guihen Queyras. Hun ingenieuze architectuur, dansante ritmiek en tijdloze schoonheid blijven tot op de dag van vandaag fascineren.