I saw the snow and I touched the snow

Onderweg in de wereld

Begin 1989: Hooman Sharifi, geboren in Teheran in 1973, komt na een tussenstop in Beiroet (Libanon) aan in Noorwegen. Zijn moeder die hem Iran uit smokkelde, zal hem enkele jaren later in Noorwegen vervoegen. Van Oost naar West, in de hoop daar meer professionele kansen te krijgen. Een toekomst.

Via streetdance en hiphop raakt hij gefascineerd door beweging, gaat dans studeren en sticht zijn Impure Company. Sinds 2002 zijn verschillende van zijn voorstellingen in het Kaaitheater te zien geweest.

Sharifi is een nomade in hart en nieren. Zijn producties komen ‘onderweg’ tot stand, reizend van de ene plek naar de andere, van de ene residentie naar de andere. In zijn voorstellingen is dat voelbaar ook al had hij het in zijn eerste werken nooit expliciet over zijn persoonlijke verhaal als emigrant. In 2005 maakt hij een solo voor zichzelf: We failed to hold this reality in mind. Voor de eerste keer refereert hij daarin aan zijn autobiografie. Zijn enige attribuut op de scène is een minuscuul Perzisch tapijtje…

Sindsdien manifesteert zich in zijn werk een behoefte om ‘te spreken’, om taal, teksten te gebruiken. In de solo die hij voor Spoken World maakt, komen diverse elementen samen: de behoefte dieper in de eigen biografie te graven én in de conditie van de emigrant in het algemeen, de behoefte een verhaal in woorden te vertellen én de onontkoombare drang om te bewegen in een ruimte gevuld met licht en klank. De voorstelling wordt opgebouwd uit twee delen. In het eerste ‘spoken word’-deel richt Sharifi zich rechtsreeks tot het publiek. Daarna – ‘als ik niet meer weet wat te zeggen’ – begint hij te dansen, daarbij gebruik makend van materiaal uit We failed to hold reality in mind.

I saw the snow and I touched the snow is een voorstelling over Iranees koffiedik waarin men de toekomst kan lezen, over de geur van Libanees brood, over onderweg zijn in de wereld…